تعطیلات نوروز فرصت خوبی است که سال 92 را مرور کنیم و اعمالمان را بسنجیم و قبل از فرارسیدن روزی که به حسابمان می‌رسند و دستمان به هیچ جا بند نیست، امروز که دستمان به جایی بند است خودمان به حساب خود برسیم...

 مرحوم شیخ مرتضی انصاری از علمای بزرگ شیعه است که نقش والایی در گسترش علوم آل محمد (ص) و پرورش شاگردانی که هر کدام اسطوره‌های علم و تقوی هستند دارد و حق عظیم او بر گردن حوزه‌های علمیه غیر قابل انکار است. هنوز هم که هنوز است دو کتاب مهم ایشان به نام رسائل در اصول و مکاسب در فقه، متن درسیِ سطوحِ عالیِ حوزه‌های علمیه در سراسر جهان است و می‌توان گفت در کلاس‌های درس حوزه‌های علمیه سراسر جهان، روزانه هزاران بار اسم ایشان بر زبان اساتید و دانش‌پژوهان جاری و به گفته‌ها و نظریه‌های وی استناد می‌شود. ایشان علاوه بر مقام علمی و مرجعیت شیعه، بسیار زاهدانه زندگی می‌کرد و تقوایش زبانزد همگان بود.

آیه الله عبدالکریم حق‌شناس که از علمای معاصرند، نقل می‌کنند که هنگام فوت شیخ انصاری، آشنایان و دوستانشان دور ایشان جمع بودند و دعا می‌خواندند. در یکی از فرازهای دعا به این جمله رسیدند: یا من یقبل الیسیر و یعفو عن الکثیر... یعنی: ای خدایی که طاعتِ کم را می‌پذیری و از گناهان بسیار درمی‌گذری...

ناگهان شیخ انصاری فرمود: این الیسیر؟... یعنی همان کم کجاست؟